laatste wijziging 29 Juni, 2009

 

homeCalifornie 2009yucatanmarsa_alamcuracao2002 californieturkijelondenmalediven

 
eerste versie
 

De ochtend begon al vroeg want om 6 uur piepte de wekker al. Even snel onder de douche en nog de laatste spullen in de koffer stoppen. Alles stond al klaar beneden in de gang nog even het huis door lopen of alles wel goed afgesloten was en we niets vergeten zijn.
Met de zuidtangent (bus) vanaf station Arena waren we binnen een half uurtje op Schiphol, ook op schiphol verliep het inchecken heel erg snel omdat we al via internet onze instapkaarten hadden gekregen.
De vlucht was een rustige zonder veel turbulentie, wel viel het eten een beetje tegen het was niet echt onze smaak.
11 uurtjes later waren we dan eindelijk in San Francisco, nog even langs de douane en dan komt meteen mijn onbegrip waarom moeten we sinds een aantal maanden een visum via internet aanvragen en krijgen we dan in het vliegtuig hetzelfde formulier en moeten dit volledige invullen zonder enige fouten? Dan worden er vingerafdrukken genomen en een pas foto, dan komt verbazing nummer 2 al waarom dragen ze rubberhandschoentjes terwijl ze alleen het paspoort aanraken en ik mag wel met mijn vingers op een display drukken waarop ik nog duidelijk alle afdrukken zie van mijn voorgangers?? Mag ik even glassex en een doekje?
Een gelukkig van al dit wachten bij de douane is dat de koffers al klaar op de band liggen. Zo we zijn eindelijk buiten heerlijk die frisse buitenlucht dan. Al was het wel van korte duur want in de Bart (metro) was het ontzettend muf. Maar tja wie verzint het ook om in een metro tapijt te leggen en stoffenbekleding voor de banken en zo te zien lag het er al een tijdje in... De rit duurde ongeveer 30 minuten en dan ben je echt downtown San Francisco voor maar $ 5,35. Boven de grond was het even zoeken welke kant we op moesten lopen maar gelukkig door google maps was de weg snel gevonden en was het nog een klein stukje lopen naar het Hotel Club Quarters op Claystreet 424 midden in het financiële district. De kamers was een zeer nette kamer niet zo groot zoals we in Amerika gewent zijn maar voor Europese maatstaven groot genoeg. Omdat we toch wel moe waren tja het mag dan wel 3 uur zijn maar voor onze biologische klok is het toch al 12 uur 's nachts, even ons hoofd op het kussen neer leggen om een paar uurtjes bij te tanken.
Laat in de middag naar Union Square gelopen wat toch wel bijzonder dichtbij blijkt te zijn en even iets gegeten.

 

Hoe kan het ook anders we zijn vroeg wakker, ondanks dat we gisteren onze best hadden gedaan om niet te vroeg te gaan slapen waren we al een paar keer waker geworden en waren we om 6 uur echt wakker.
Dan maar douchen en tandenpoetsen en bij een van de Starbucks hier in de buurt een kop koffie drinken met een heerlijke muffin.
Ook al was het nog steeds wel erg vroeg toch maar richting Powel street station gelopen, dit is de plaats waar de kabeltram gedraaid word en je ook kan opstappen. We kochten voor $11,- een dag kaart die ook geldig was op de bus en metro, dit is een stuk goedkoper dan een enkele reis betalen voor $5,-. Door het vroege tijd stip was het heerlijk rustig en konden we voorop de tram plaats nemen. Het is een echte attractie voor toeristen maar je mag het echt niet missen. Bijzonder is het gewoon hoe de tram bediend word en zo stijl tegen de heuvels omhoog word getrokken. In de haven aangekomen was het nog steeds erg rustig maar het is dan ook nog steeds erg vroeg en nog niet alle winkels waren geopend. Vanaf Fishermans wharf liepen we richting pier 39, waar na al die jaren nog steeds de zee leeuwen liggen. Het is erg leuk om te zien hoe ze over elkaar heen kruipen en aan het bek vechten zijn over een klein stukje steiger of elkaar van de steiger af duwen.
Pier 39 is in de loop van jaren een echte attractie geworden op de pier zelf zijn veel restaurantjes en winkeltjes die van alles verkopen. Omdat we toch al wat trek begonnen te krijgen zijn we in een typische Amerikaanse diner Johnny's een heerlijk hamburger gaan eten. Heerlijk zo een originele hamburger die niet uit een fast food keten komt.

Vandaag gaan we dan eindelijk zien wat voor een auto we gaan krijgen. Allereerst een lekkere kop koffie en thee drinken bij Starbucks op de hoek. Daarna de rest van de spullen in de koffer stoppen en uitchecken, nog even onze bagage achter laten bij de receptie want om nu met die koffers door SF te gaan lopen. Op weg naar Dollar rental cars namen we een heerlijk Amerikaans ontbijt verse bagels met roomkaas en bieslook. Hmmm heerlijk zo een warme bagel waar bijna de roomkaas tussen uit smelt.
Bij Dollar Rental car duurde het niet zo lang omdat we alles al via Holidaycars.com hadden geregeld. Op naar de garage beneden daar kregen we de sleutels en ja hoor het is een echte SUV een witte Ford Escape met net 6000 mijl op de teller. Het is even wennen om in zo een grote auto te rijden maar na een paar minuten weet je al niet beter.
Vanaf de autoverhuurder naar het hotel voor onze bagage en gelukkig is het zondag en is het niet zo druk op de weg. Zo bagage in dekoffer ruimte en op zoek naar de I80 oost naar Sacramento en verder naar Reno.

 

 

Onderweg hebben we nog twee stops gemaakt bij Premium Outlet de eerste bij Vaccaville en de andere bij Folsom. De outlet bij Folsom was een klein stukje omrijden maar het was een hele mooie route door een zeer bosrijk gebied. Na een tijdje waren we weer op de I80 oost, een weg die door een zeer bosrijke en bergachtige omgeving gaat. Niet voor niets is dit in de winter een ski gebied.

Eindelijk Reno vanaf de snelweg zie je duidelijk de casino's van Reno liggen in de stad, ons hotel Circus Circus lag heel dichtbij de snelweg dus we hoefde niet lang te zoeken. Bij het inchecken kregen we een andere kamer omdat we maar 1 nacht verbleven in het hotel, we mochten op de 23ste verdieping verblijven, de hoogte verdieping van Circus Circus. Je hebt dan een schitterend uitzicht over Reno en alle hotels inclusief de strip nou zeg maar stripje.
Het was inmiddels al na 6 uur dus werd het ook tijd om eens naar een restaurant te gaan zoeken in het hotel, op de eerste verdieping van het hotel waren verschillende restaurants onze keuze was op Gekko BBQ restaurant. zoals de naam al doet vermoeden is het een BBQ restaurant met alleen vlees gerechten die van de BBQ afkwamen. Vooraf hadden we heerlijk kipfilet genomen met knoflook en barbecue saus echt om je vingers bij op te eten, daarna hadden we ieder een baquet met beef en een met kip ook die waren over heerlijk, de beef was zo ontzettend mals die smolt gewoon op je tong. De serveerster vroeg nog of we een dessert wilde hebben maar die gaat er bij ons niet meer in. Het valt ons op dat we steeds minder kunnen eten vroeger zouden we voor zo'n broodje geen moeite hebben maar nu zitten we de laatste happen bijna naar binnen te proppen. 
Na onze zeer voedzame maaltijd even een frisse neus halen uiten want dat binnen zijn met al die airco's is ook niet alles en het is ook goed om het eten te laten zakken. We liepen door het hotel heen en kwamen in een ander hotel terecht met nog meer restaurants, daarna een derde hotel Colarado waar we eindelijk naar buiten konden. De temperatuur was heerlijk ongeveer zo'n 20 graden, met lange broek was het in de zon zelfs een beetje warm. Nog geen 100 meter verder van het hotel was de beroemde welkoms poort van Reno, wat dan meteen op valt is dat de letter R en de N voor de helft het maar doen, maar misschien heeft dat ook iets te maken met de verloren glorie van Reno. Vroeger zal het misschien wel een bruisende stad zijn geweest natuurlijk niet zoals Las Vegas maar nu is het echt niets meer, veel hotels zijn gesloten zelfs die  vlak aan de strip. Souvenirs winkels verkopen oude producten met het jaartal 2005 en 2006 erop kennelijk het laatste jaar dat het nog druk was. In een van de winkels riep ik nog tegen het personeel dat het een zielige winkel is maar ze verstonden mij niet ;-) Stof lag dik op de talloze souvenirs die zo afgeprijsd waren dat je ze bijna nog mee wilde gaan nemen.

 

 

Gesloten

Gesloten

 

Ook gesloten

 

 

uitzicht van de kamer.

 

Ja hoor alweer vroeg wakker ook al zijn  we laat gaan slapen zijn we toch rond 6 uur wakker. Na een ontbijtje van donuts en koffier weer even naar buiten om Reno bij dag licht te zien, maar ook dan word je er niet vrolijk van. Dan blijkt dat er nog meer casino's gesloten zijn.

   

sVanuit het hotel namen we Sierra street richting het zuiden volgens de portier in het hotel zou je dan na z'n 5 mijl een Wallmart tegen komen. We hebben namelijk voor de komende dagen eten en drinken nodig en ach je komt in de Wallmart altijd wel iets tegen. Zo is een koelbox ook wel erg handig ook al heb je eentje thuis staan dan nog is een koelbox van zo'n $11,- € 7,50 nooit weg en vooral als je straks door de warmere gebieden rijd.
Na ons bezoek aan de Wallmart reden we verder de 395 op richting het zuiden.

Vlak voor de grens tussen Nevada en Californie zijn er weer de casino hotels en deze zijn een stuk beter dan die van Reno. Ons hotel MontBlue staat aan het begin van de hotels en was vroeger Ceasers. De kamer was op de zesde verdieping met weer een mooi uitzicht over de golfbaan en Lake Tahoe. De kamer was echt gigantisch een KING size bed met een bank in de kamer en de badkamer was bijna net zo groot. Een enorm rond bad waar de makelijk met z'n tweeën in kan liggen en misschien nog wel meer dan een make up tafel en een wc die apart is van de badkamer. Gewoon een waanzinnige kamer.


South Lake Tahoe is net even een stukje door rijden en ligt dus in californie, in de winter is dit een waar ski gebied en dat kan je ook goed zien aan de hoeveelheid aan hotels en sportwinkels die er zijn. De stijl die gebruikt is voor de bouw van de verschillende hotels en motels past perfect in de omgeving. Dan hebben we nog het meer zelf Lake Tahoe, dit is echt een gigantisch meer en is niet te vergelijken met een meer in europa. Zomers kan het hier bijzonder warm zijn dus zijn er rond het meer diverse stranden maar voor de rest staan er alleen maar naaldbomen rond het meer en kan je er niet zo makkelijk bij komen.

Het blijft een gewoonte maar we zijn weer vroeg wakker althans wendy eerder dan ik maar goed. Beneden in Café del soul een van de restaurants van Mont Blue voor $ 3,99 een ontbijtje genomen die bestaat uit eieren bacon, toast, koffie en een sapje. Vanuit South Lake Tahoe bleven we richting het zuiden rijden en duurde het even voor we weer op de 395 kwamen richting het zuiden.
Onderweg zouden we bij Bodies national park een bezoekje brengen. Bodies is een van de grootste ghosttowns die nu ook nog is benoemd tot national park en dus beschermd is. Bodies is echt een bezoek waard vreemd is het dat het nog geen 100 jaar geleden druk bevolkt was met zo'n 10.000 inwoners die allemaal leefde van het goud wat uit de grond kwam. Ongeveer 5% van alle gebouwen staat nog over eind de andere zijn deels in een brand rond 1935 verwoest of gewoon door de tijd.
Vanuit Bodies namen we een andere weg terug die niet alleen korter is maar ook nog langs Mono lake zou gaan ook een zeer mooi meer met in het midden een eiland. Uiteindelijk kwamen we weer op de snelweg die ons naar Yosemite zou brengen.

 

 

 

 

 

 

We moesten door Yosemite heen om bij Seqouia national park te komen. Vanaf de andere kant kan je namelijk niet het park inkomen. Yosemite hadden we al een aantal keren bezocht dus echt uitgebreid hoefde we het ook weer niet te zien. Wel was het bijzonder omdat we nu vroeg in het jaar er waren te zien dat er nog steeds sneeuw en op verschillende beekjes en meertjes zelfs nog ijs lag. Kennelijk was het nog niet zo warm geweest de afgelopen periode dat alles al gesmolten was. Het is wel een schitterend gezicht al die besneeuwde bergtoppen en daaronder meteen het groen van de bomen en dan de strak blauwe hemel er boven. Bij een viewpoint hadden we een prachtig uitzicht over het groene dal en de waterval die we in de voorgaande keren niet hebben gezien omdat er geen water was, maar nu door het smelten van alle sneeuw kwam er een enorme waterval naar beneden.. indrukwekend!
Iets buiten Yosemite, in Oakhurst om precies te zijn, was het hotel van de avond.

 

 

Het zou een korte en makkelijke weg zijn, was het niet dat we meteen in Oakhurst de verkeerde wegnamen en daardoor een omweg hadden gemaakt en bij Fresno was er een weg omleiding die niet zo netjes was aangegeven dus reden we ook daar weer een stuk om. Dus na heel wat kilometers te hebben omgereden waren we dan eindelijk in Seqouia National Park. De temperatuur was inmiddels ook een stuk lager dan de dagen er voor en soms viel er ook een enkele regendruppel op het voorruit. Onze eerste stop in het park zou zijn bij General Lee of zoals die ook wordt genoemd de nationale kerstboom. Vanaf het parkeerterrein is er een looppad die langs verschillende bomen gaat en tot slot uitkomt bij de General Lee. Het is de hoogste boom ter wereld met zo'n ... meter en als je er onder staat is het gewoon onwerkelijk. De takken die hoog in de top uit de boom komen lijken wel bomen die eruit komen zo dik die zijn. Boom knuffelen is er hier niet bij met een omtrek van?? meter. Op de weg naar deze reus is er ook nog een sequoia die omgevallen is, doordat de boom hol is van binnen kan je er gewoon door heen lopen en merk je pas hoe groot de diameter is. Na die bezoek zin we verder het park ingereden naar Kings canyon echter was de afstand te groot om ook echt tot het einde door te rijden, op de terug weg hebben we een andere weg genomen die dwars door het schitterende bos ging, langs  idyllische beekjes met watervallen en Bob Ross achtige meertjes. Onderweg naar ons hotel van deze avond kwamen we door Giant Forrest en ja hoor nog meer van die enorme bomen, gek is dan wel als je 15 minuten verder rijd je helemaal gen grote boom meer tegen komt.

 


het lijken net bomen die uit de zijkant van de boom komen.

Op de achtergrond General Lee

Stam diameter 40ft - 12 meter
hoogte 268ft - 82 meter

 

 

Tja deze vakantie zouden we twee echte rij dagen hebben waarvan vandaag dus de eerste is. Vanuit Three Rivers reden we nar de interstate 99 en reden die richting het zuiden. Een uurtje rijden over de 99 en we kwamen spontaan een outlet tegen en ja om even onze benen te streken een bezoekje gebracht.

 

Op de Insterstate 15 die van Bakersfield naar Barstow en dan richting Las Vegas gaat kom je langs Mojave. Mojave staat bekend om zijn woestijn, door de lage luchtvochtigheid en warme lucht is het een perfecte plaats op de wereld om.... vliegtuigen te bewaren. Op het vliegveld van Mojave en er omheen staan ook honderden vliegtuigen, van een kleine chestna tot straalvliegtuigen en zelfs boeing 747. Allemaal staan ze te wachten, alleen is mij nog niet duidelijk waarop eigenlijk.

Lucht foto

Vanaf Mojave is het nog zo'n 1,5 uur rijden naar Las Vegas waar we uiteindelijk in de middag aankomen. Door de drukte op de snelweg toch er maar voor gekozen om over de strip te gaan rijden. Wat kunnen ze hier bouwen echt niet normaal waar vorig jaar nog niets stond staat nu een hotel dat bijna klaar is en dan heb ik het niet over een hotel zoals bij ons maar echt over een gigantisch hotel.

Dit jaar was de keuze op de stratosphere gevallen om de komende 4 nachten te blijven. De kamer was een luxery spa, wat houd dat dan in? Nou een grote kamer maar zijn er wel eens kleine kamers in Amerika? Maar goed een king size bed die is dan zo een 2 bij 2 meter en de spa dan.... Nou het is een enorm groot bad met jet stralen dat o zo lekker is na een dag lopen. Deze dag zouden we niet zo veel gaan lopen en meer in de omgeving blijven van het hotel. Allereerst het hotel zelf maar verkennen. Op de tweede verdieping zijn verschillende winkels van souvenirs tot juwelen en kleding, op deze verdieping is ook de ingang van de toren zelf de Stratosphere, voor hotelgasten is deze gratis anders kost het $15,-. Met de lift die zo een 3 verdiepingen per seconden gaat brengt je in minder dan 1 minuut op de 108ste verdieping, het gaat zo snel dat je het gewoon in je oren gaat voelen. Vanuit de lift loop je het overdekte platform op je hebt dan een prachtig uitzicht over strip en eigenlijk over heel Las Vegas en nog verder. Dit overdekte platform heeft een geheel glazen wand waardoor je ook naar beneden kan kijken en dan zie je pas hoe hoog je eigen wel niet bent, de statosphere is namelijk meer dan 300 meter. Via een trap kan je nog hoger komen op het platform dan heb je echt een schitterend uitzicht over de omgeving. Als je nog hoger wilt zou de een van de drie attracties moeten nemen allereerst is er een attractie die je omhoog schiet en dan kom je op bijna 1200 voet hoogte. De tweede attractie is een arm met zitjes er onder, er kunnen zo'n 12 mensen in de zitjes dan zwaait de arm buiten het gebouw en hang je dus boven de grond en heb je niets meer onder je, als dit nog niet erg genoeg is gaat het geheel ook nog draaien en kantelen de zitjes in een 70 graden en kijk je dus naar beneden. Tot slot is er nog de ergste van allemaal, het is een bakje waar in zo een 10 mensen in kunnen zitten en lijkt heel erg op een achtbaan karretje. Dit karretje zit op een arm, deze arm staat eerst nor horizontaal maar gaat dan in een 45 gradennaar beneden en dan wordt het karretje los gelaten en lijkt het net of ze de diepte invallen. Maar gelukkig stopt die we op het einde dan gaat het geheel omhoog maar het karretje blijftop het einde van de arm en maak dan een val naar beneden. pfff insanity heet deze attractie maar als je het ziet begrijp je het ook. Na de verkenning van het hotel zijn we een stukje de strip op gelopen richting Circus Circus, daar stond een automaat die kaartjes verkocht voor de Deuce, een bus die over de strip rijd en wel zo makkelijk is dan steeds met de auto of te lopen langs de hotels. Voor de prijs hoef je het niet te laten enkeltje kost $3,- 24 uur pas $7,- en 3 dagen $15,- vanuit de dubbeldekker het je een mooi uitzicht over de hotels en is zeker de moeite waard om dan over de gehele stripte rijden langs alle hotels.

Op de stratosphere 350 meter hoog ! zie ook wikipedia Stratosphere_Las_Vegas

Uitzicht over de strip vanaf 300 meter hoogte

6 juni is voor een bijzondere dag, een jaar geleden lagen we op het strand van Curaçao om een paar uurtjes later elkaar het ja woord te geven. Vandaag dus een jaar geleden getrouwd en nu terug op de plaats waar Wendy ten huwelijk was gevraagd Las Vegas. We beginnen al langzaam aan het tijdsverschil te wennen en worden dus later wakker dan normaal. Vandaag gaan we een gedeelte van de strip bekijken, maar eerst bij circus Circus een 3 dagen kaart kopen voor de bus. Meteen de bus genomen naar MGM en New York New York het blijven schitterende hotels. Een bezoekje aan M&M en Coca Cola winkel mag natuurlijk ook niet uitblijven.

  Uitzicht vanaf de stratosphere 's avonds
Hotel Paris Las Vegas overdag en 's avonds
Spectaculaire show bij Treasure Island  

Nog steeds de auto in de Garage laten staan en lekker met de bus, al duurt het soms wel erg lang voor je met de bus ergens bent en zou het met de auto toch wel een stuk sneller kunnen zijn. Vandaag zouden we naar Palazzo gaan een hotel dat we nog niet hebben gezien. Het is vandaag ontzettend warm rond de 90 graden farhenheit en geen wind en we hebben maar besloten om op deze warme dag een bezoekje te brengen aan de bioscoop Terminator Salvation, wow wat een film zeg.

Maandag 8 juni
mijl km

Na al dat lange wachten in de bus vandaag maar weer eens er voor besloten met de auto te gaan. Ten eerste langs de half price tickets voor kaartjes van cirque du soleil Mistere, daarna moesten we deze kaartjes ophalen bij Treasure Island meteen maar gedaan anders zijn de goede plaatsen weg. Vandaag was het niet alleen warm maar ook nog erg benauwd door de bewolking, dus maar verkoeling gezocht in de outlet.

 

 

Kijk zonder voeten hahahaha !

 

De eerste dag na lange dat we weer eens een stukje ergens naar toe gaan rijden. Laughlin is een casino stadje net zoals Reno alleen ziet het er wel wat beter uit dan Reno en is het ook echt een gokstadje met bijna geen entertainment. Vroeger waren hier ook bekende hotels als Flamingo maar die zijn nu alleen nog in Las Vegas te vinden. Van Las Vegas naar Laughlin is ongeveer 90 mijl rijden dus we waren binnen twee uurtjes in Laughlin. Gek is het eigenlijk dat als je nog geen 15 minuten uit Las Vegas bent het erg stil op de weg begint te worden en je nog geen 30 minuten gewoon in de woestijn rijd en er niets meer te vinden is van Las Vegas met al zijn glitter en glamour.
Het hotel in Laughlin was dit keer Tropicana Express een hotel met als thema de express trein, het leuke van laughlin is dat je er voor heel weinig geld kan verblijven. Dit is ook te zien aan het soort mensen dat hier komt voornamelijk bejaarden, vrouwen met een kort grijs gepermanent haar liefst nog met een paarse spoeling. Wat kan je dan in Laughlin doen om de tijd een door te komen? Nou er is sinds kort een shopping outlet maar bij Riverside hotel kan je ook nog voor weinig geld naar de bioscoop dus voor de laatste maar gekozen, Night of the museum 2.

Na ons bioscoop bezoek weer met de auto naar ons eigen hotel om in het Italiaanse restaurant een spaghetti maaltijd te nemen. Daar gebeurde iets wat wel erg kenmerkelijk is voor Amerika en vooral in restaurants. Aan het tafeltje naast ons zet kennelijk een echtpaar met hun moeder. Zoals in veel Amerikaanse restaurants is de hoeveelheid aan eten echt heel veel zo veel dat je soms al genoeg hebt aan het voorgerecht. Zo dus ook de man aan het tafeltje, nou is het ook wel weer mooi hier dat als je het niet op kan je dan een bakje krijgt om je restanten in te doen. Nou had de man volgens mij maar een paar hapjes van zijn eten genomen dus alles ging mee naar huis, en zoals ik al vertelde kreeg hij netjes een plasticbakje met een plastictasje erbij. Netjes schept hij zijn eten in het pakje en in zijn plasticzakje, toen vroeg hij aan de serveerster of ze nog extra knoflookbroodjes had (deze kreeg je gratis bij het eten). Nog vier knoflook broodjes werden er op de tafel gezet en net op het moment dat ik dacht van zou die nog honger hebben dan? Verdwenen de vier broodjes ook de tas in. Of hij nog honger zou hebben vanavond of morgen als die thuis zou zijn... maar mijn verbazing was helemaal groot dat de soepstengels die op elke tafel staan ook nog in zijn tas verdwijnen, het zou mij niet verbaasd hebben als die niet nog een mandje met knoflookbroodjes gevraagd zou hebben maar dat deed die niet.

 

 

 

Vandaag ontdekt hoe je de dagteller en temperatuur meter op normaal km en Celsius krijgt dat is welzo fijn want dan hoef je het niet steeds te gaan omrekenen, al moet ik zeggen dat het wel begint te wennen.
Van Laughlin naar San Diego is een behoorlijk stuk rijden en we wisten ook dat we wel de gehele dag er mee bezig zouden zijn. Om 11 uur vertrokken we naar het zuiden richting Blythe vanaf daar konden we de snelweg I-10 op richting Los Angeles. Dit stuk van Amerika is er droog en met hier en daar wat palmbomen of bosjes. Pas toen we de I-10 of gingen en binnendoor over de 111 en 371 richting San Diego namen kwamen we door een bosrijk gebied met veel heuvels.

Seaworld stond vandaag op het programma en net zoals 4 jaar geleden dat we hier voor het laatst waren is het een super waterpark, nat kan je er zeker worden als je op de verkeerde plaats zit en het is ontzettend groot en er zijn zo veel dingen om er te zien van dolfijnen en orka’s tot kwallen en inktvissen. Echt alles is er gewoon en ze hebben ook heel mooi de natuurlijke leef omgeving na gebouwd zodat het echt lijkt of ze daar bent. Bij de ijsberen hebben ze zelfs een wand die van ijs is waar je kan voelen hoe koud het op de noordpool is en waar de ijsberen op lopen. Het mooiste zijn natuurlijk de shows de van de orka’s zijn erg spectaculair als er zo'n drie tot vier orka’s tegelijk rond zwemmen en ook nog helemaal het water uit komen springen maar de andere shows zoals die van de dolfijnen en zeeleeuwen zijn net zo leuk eigenlijk. Bij de laatste is er een kans dat als je beneden zit je nat kan worden maar bij de overige is er geen kans dan word je zeker nat en dan wel tot de 14de rij zo ver kunnen ze het water met hun staart vin het water opspatten. Verder zijn er nog de pinguïns die ja al van verre kan ruiken voordat je ze eigenlijk ziet daarnaast zitten de familie leden van de pinguïns die wel kunnen vliegen en heel gek tegen het raam aan zwemmen zullen ze niet door hebben dat ze niet door het raam heen kunnen?
's Avonds vanuit het hotel naar de Old Town gereden dat eigenlijk gewoon twee stoplichten verder op was. Vier jaar geleden waren we ook al in dit gedeelte van San Diego dat dus het oudste gedeelte van de stad is en erg lijkt op een Mexicaans dorpje met een kerk en een plein. In dit oude gedeelte van zitten ook heel veel Mexicaanse restaurantjes, een daarvan hadden we vier jaar geleden al bezocht en is ons toen erg bevallen. Helaas viel het nu wel erg tegen het eten wat niet wat we gewend waren te eten of dit nu kwam omdat we in Mexico geweest zijn of onze smaak verandert is of dat het gewoon niet meer de oude keuken was?

 

 

Eigenlijk zouden we vandaag naar Tijuana Mexico willen gaan maar in onze Lonely Planet hadden we gelezen dat het niet meet zo leuk was als vroeger omdat de Mexicaanse overheid alles heeft schoongeveegd en het volgens de Lonely Planet nu meer op een Spookstad leek hebben we vandaag gekozen voor San Diego zoo. Volgens vele is dit DE dierentuin en we moeten zeggen het is wel een bijzondere dierentuin. Allereerst het is een paar minuten rijden van het hotel en het parkeren is gratis in tegen stelling tot Seaworld waar we $12,- moesten betalen. De Zoo is gebouwd op twee heuvels in het Balboa park en is door gebruik te maken van allerlei planten en bomen nauwelijks te zien vanuit de omgeving. Het entree kosten $35,- en dan mocht je gratis met de safaribus en skyfari over het park heen in een kabelbaan. Om het park goed te verkennen besloten we maar de bus te nemen die in 45minuten het park rond rijd en dan heb je ongeveer 70% van het park gezien. De safari bus is een dubbeldekker met een buschauffeur die commentaar geeft bij alles was je onderweg tegen komt. Dit commentaar is weer op zijn typisch Amerikaanse manier met veel humor en over enthousiasme. Na de rondrit waarbij we inderdaad vanuit de bus al een groot gedeelte van het park hadden gezien was het tijd om te voet een aantal dieren te gaan bekijken waarvan de koala en panda wel op ons verlang lijstje stonden want die hadden we nog niet gezien. De koala's waren schattig of cute zoals ze hier zeggen maar dat zeggen ze dan ook tegen alles wat ze dan zien, volgens mij als ze een leeuw een antilope zien aanvallen zeggen ze nog "how cute!" waar was ik o, ja de koala's. Ze zaten dus ieder op een paal met boven in de paal bladeren en met zijn gezicht in de bladeren zaten ze dus te slapen en ze zijn volgens mij zo lui dat als ze wakker worden alleen maar hunbek hoeven open te doen om iets te eten en dan weer kunnen slapen. Van de koala's verder de dierentuin in richting de kabelbaan, dan merk je wel dat het op twee heuvels is gebouwd de ene keer loop je omlaag en dan weer omhoog achter in het park hebben we de Skyfari genomen, dan heb je een schitteren uitzicht over de diertuin en "vlieg" je over het dal heen. Alleen zoals ik al eerder zei hebben ze gebruik gemaakt van veelplanten en bomen uit verschillende delen van de wereld en kan je eigenlijk niet veel zien van de dieren. Wel de gorilla’s die zijn prachtig te zien en door de natuurlijke omgeving die ze hebben na gebouwd is het ook schitterend om ze zo te zien. Na ongeveer 4 minuten ben je alweer aan de andere zijde van het park, tijd om dus de andere zijde van het park te verkennen waar de apen en panda's zitten. Vanuit de Skyfari was er een dierenshow, die ze zeeleeuwen show noemde maar er kwamen ook andere dieren aan bod zoals de condor en een uil. Na de dierenshow de monkeytrail gevolgd langs verschillende apensoorten, vooral de chimpansees waren erg leuk eentje zat voor het raam te kijken naar alle mensen die voorbij kwamen en een andere rolde eerst voor het raam langs en daarna ging die op zijn rug kijken naar de mensen aan de andere kant van het raam. De bladeren waarop die zat te kauwen spuugde die, onder hilariteit van de toeschouwers, half uit zijn mond en ging dan weer door met eten. Van de monkeytrail was het wel zoeken door alle wegen die je hebt waar nou die panda's zitten maar we hebben ze dan uiteindelijk gevonden. Een rij van wachtende mensen stond al buiten het verblijf te wachten tot dat ze naar binnen konden.

Buiten stonden er al borden dat je erg stil moest zijn, en de vrouw die binnen stond en vertelde over deze panda's hadden ze echt goed gecast voor deze rol, met een hele zachte stem vertelde deze toch wel behoorlijk op leeftijd zijnde vrouw alles over deze twee panda's. Zo zijn we te weten gekomen dan ze voor 99% bamboe eten en ze hier per dag 15 verschillende soorten bamboe krijgen. Ik vraag mij af heeft iemand ze wel eens iets anders geprobeerd te voeren dan bamboe? Binnen kom je langs twee hokken in het eerste hok was eerst niets te zien omdat zijn hok schoongemaakt werd. IN het tweede hok was een panda een het rond lopen en klom zo af en toe in een boom. Wat meteen op valt is dat de panda kleiner is dan ik zou verwachten, ik had iets als een grizzly of ijsbeer verwacht maar deze is wel erg schattig (cute). Op de terug weg loop je iets hoger en was inmiddels de eerste panda uit zijn slaapverblijf gekomen en zat heerlijk aan zijn bamboe te knagen helaas met zijn gezicht niet naar ons toe, hij hielt kennelijk niet van kijkers als die aan het eten is.

Inmiddels zijn we weer aan de andere kant van het park en hebben de skyfari weer genomen naar de uitgang van het park. Natuurlijk hebben we nog veel meer dieren gezien dan we nu hebben beschreven zoals, giraffen, schildpadden, neushoorns, olifanten, etc.

Zaterdag 13 juni 2009
KM Mijl
San Diego - grens Mexico - Anaheim (LA)

Vandaag weer een stuk dichterbij het vliegveld van Los Angeles LAX, omdat we eigenlijk niet veel op het programma hadden staan en het volgende hotel niet meer dan 2 uur rijden zou zijn, zijn we maar naar een shopping center gereden dichtbij de Mexicaanse grens en als ik zeg dichtbij dan is het ook heel dichtbij. De grensmuur tussen Amerika en Mexico was echt nog geen 20 meter van het winkelcentrum verwijderd bizar gewoon dat de Mexicanen de luxe van de Amerikanen kunnen zien, maar er zijn dan ook heel veel Mexicanen in het winkelcentrum aanwezig die genoeg kleding aan het kopen waren en ook wij konden het niet laten om met kleding voor te verstrekken naar Anaheim.
Bij Anaheim was het nog een beetje zoeken hoe we bij het hotel zouden komen gelukkig door onze GPS konden we in de buurt van het hotel komen dat, zoals later bleek, nog geen 2 blokken verwijderd was van KNotts berry farm ofwel het snoopy attractiepark.

Zondag 14 juni 2009
KM Mijl

Vandaag dus de laatste dag voor vertrek, eerst een lekker ontbijt in ons hotel wat dus niet standaard is in Amerika. Daarna onze koffers opnieuw rangschikken want onze gekochte spullen moeten wel veilig in Nederland aankomen. Daarna nog wat kleine inkopen bij de plaatselijk Walmart en Ross en dan op weg naar LAX (Vliegveld)

 
 
 
   
Web design Subseavision.nl